ΣΥΛΛΟΓΗ ΥΠΟΓΡΑΦΩΝ ΑΠΟ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΕΣ ΤΟΥ ΙΔΙΩΤΙΚΟΥ ΚΑΙ ΕΥΡΥΤΕΡΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΤΟΜΕΑ

 Μετάβαση στο σύνδεσμο

ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΣΥΜΒΑΣΗ ΤΗΣ ΤΡΟΙΚΑ

Η ΓΣΕΕ, το ανώτατο συνδικαλιστικό όργανο των εργαζομένων του ιδιωτικού και του ευρύτερου δημόσιου τομέα, με την υπογραφή της φετινής, τριετούς διάρκειας Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας (ΕΓΣΣΕ) συντάχθηκε με τις επιλογές κυβέρνησης – ΔΝΤ – ΕΕ και αποδέχθηκε τις επιταγές του μνημονίου αναιρώντας στην πράξη ακόμα κι αυτές τις δικές της «διακηρύξεις». Με την υπογραφή της συντάσσεται με την εργοδοσία και αγνοεί τις μεγαλειώδεις απεργιακές κινητοποιήσεις των εργαζομένων, που αντέδρασαν και αντιτίθενται στο μνημόνιο και στα μέτρα του.

Όλοι εμείς, εκλεγμένοι συνδικαλιστές του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα, που υπογράφουμε παρακάτω, αν και εκλεχτήκαμε με διαφορετικά ψηφοδέλτια και κάτω από διαφορετικές πολιτικές αφετηρίες, ταχθήκαμε πριν και πάνω από κάθε κομματική εντολή, να υπακούμε στη φωνή, το δίκαιο και το συμφέρον των συναδέλφων μας. Επειδή θέλουμε να τους κοιτάμε στα μάτια, επειδή σήμερα περισσότερο από κάθε άλλη φορά η ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ και ο ΑΓΩΝΑΣ, είναι ο δικός μας μονόδρομος σε αντίθετη πορεία από τη συνεργασία και τη συνεννόηση με τον αντίπαλο που επέλεξε η συνδικαλιστική ηγεσία:

ΥΠΟΜΟΝΗ …

ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Συνάδελφοι με ευαίσθητα στομάχια, παρακαλούνται θερμά να αποφύγουν την ανάγνωση του παρακάτω κειμένου:

Εδώ και ένα χρόνο τώρα οι εργαζόμενοι του ΚΑΠΕ καλούμαστε να κάνουμε ακριβώς αυτό: υπομονή. Το ΚΕΛΥΦΟΣ θα άλλαζε την ποιότητα της εργασιακής ζωής μας και η αλήθεια είναι ότι αυτό και έκανε.

Υπομονή λοιπόν :

Να μαζέψουμε τα γραφεία μας, να ξαναστήσουμε τα γραφεία μας, να καθαρίσουμε τα γραφεία μας, βρέχει να σφουγγαρίσουμε!, βάφουνε να υποχρεωνόμαστε να μυρίζουμε την κάθε λογής «οικολογική» μπογιά επί μέρες και μέρες για να μην πω βδομάδες, να δουλεύουμε χωρίς περσίδες - Ιούλιο μήνα - χωρίς τέντες, απολυμαίνουνε και να κάνουμε σλάλομ για να μην πετύχουμε τις κατσαρίδες! και το κερασάκι στην τούρτα: τα ποντίκια!

Το τελευταίο καιρό όλο και συχνότερα συναντάται αυτή η ξεχωριστή λεπτή ευωδιά που μας συντροφεύει καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας κάνοντας την εργασία μας τόσο μα τόσο ευχάριστη (?) ενδιαφέρουσα (θα ξεράσω τώρα ή μήπως αργότερα?) … αν δείτε συναδέλφους να γκρεμοτσακίζονται να ανέβουνε τη σκάλα, όχι δεν πρόκειται για άσκηση, την αηδία τους προσπαθούν να περιορίσουν!

ΜΟΝΟΔΡΟΜΟΣ Η ΑΠΕΡΓΙΑ

ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ 8ΗΣ ΙΟΥΛΙΟΥ

Συναδέλφισσες, Συνάδελφοι,

Ξεκινάει σήμερα στη βουλή η συζήτηση του νομοσχεδίου για τη δημόσια κοινωνική ασφάλιση και τις εργασιακές σχέσεις και θα ολοκληρωθεί την Πέμπτη 8 Ιουλίου με την ψήφισή του από την κυβερνητική πλειοψηφία.

«Η Κυβέρνηση και η Τρόικα παρά την αντίθεση της κοινωνίας και τους αγώνες των εργαζομένων εμμένουν στις αντιασφαλιστικές και τις αντεργατικές επιλογές με στόχο να μην αφήσουν τίποτα όρθιο και να κατεδαφίσουν κάθε δικαίωμα των εργαζομένων και της κοινωνίας».

Την ίδια ημέρα έχει προκηρυχτεί γενική πανεργατική πανελλαδική απεργία από όλες τις συνδικαλιστικές οργανώσεις και συλλογικότητες των εργαζομένων, δημόσιου και ιδιωτικού τομέα.

Η κυβέρνηση, έχοντας ως συμμάχους τους χρυσοπληρωμένους δημοσιογράφους των ΜΜΕ ασκεί πιέσεις για το αναπόφευκτο των μέτρων και την αποδοχή τους από την κοινωνία, εκβιάζει τους βουλευτές της με διαγραφή, και επιχειρεί να τρομοκρατήσει τους εργαζόμενους και να συκοφαντήσει τους αγώνες τους.

Σύμμαχός του η ΓΣΕΕ η οποία συσκέπτεται με τον πρωθυπουργό για να επιβληθεί το μνημόνιο μέσω συλλογικής σύμβασης και που προβλέπει πάγωμα των μισθών και κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων.

Συμμεριζόμαστε τις όποιες ενστάσεις, προβληματισμούς ή σκέψεις για την αναποτελεσματικότητα των μονοήμερων απεργιών αλλά και γενικότερα της τακτικής που ακολουθείται από την πλειοψηφία των συνδικαλιστικών οργανώσεων. Όμως...

Ως εργαζόμενοι δεν έχουμε άλλο δρόμο για να δείξουμε τις διαθέσεις μας, δεν έχουμε άλλο δρόμο για να εκφράσουμε την αντίθεσή μας στο μνημόνιο και στα μέτρα του.

Μόνος δρόμος είναι η απεργία και η συμμετοχή μας στα συλλαλητήρια και διαδηλώσεις.

Ας μετατρέψουμε την αποδοκιμασία μας γι’ αυτά τα βάρβαρα κοινωνικά μέτρα σε αγωνιστική έκφραση και ελπίδα, με πείσμα, δύναμη και πίστη για την αναγκαιότητα των αγώνων μας.

Ας μετατρέψουμε την απεργία σε δημοψήφισμα για τα μέτρα και ας εκφράσουμε την αντίθεσή μας με τη μαζική μας συμμετοχή στις διαδηλώσεις έξω από τη βουλή, την ώρα που θα γίνεται η ψηφοφορία.

Ας συμβάλουμε με τις μικρές μας δυνάμεις στην πίεση που ασκείται, σε όση συνείδηση έχει (αν έχει) απομείνει στους κυβερνητικούς βουλευτές!

Όλοι και όλες στην πανελλαδική απεργία την Πέμπτη 8 Ιουλίου

Όλοι στην προσυγκέντρωση των σωματείων 11 π.μ. στα Προπύλαια

Όλοι στην πορεία και περικύκλωση της βουλής

Εκτυπώσιμη μορφή ανακοίνωσης:

http://www.sekape.gr/documents/Apergia_08_07_2010.pdf

Για την συγκυρία

Ένα πρώτο σημείο που η σημερινή συγκυρία καθιστά φανερό, είναι ότι η επίθεση που γίνεται δεν έχει καμία σχέση με την (υπαρκτή φυσικά) κακοδιαχείρηση του στενού ή ευρύτερου δημοσίου τομέα. Πλέον δεν χρειάζεται η επίκληση οικονομολόγων όπως ο Δ.Καζάκης, που λέει εδώ και καιρό ότι ο δανεισμός κατά 80% δεν αφορά το δημόσιο έλλειμμα της χώρας. Αρκεί να δει κανείς τα μέτρα που σταδιακά παίρνονται, για να καταλάβει ότι είτε το δημόσιο χρέος δεν απασχολεί τους κυβερνώντες, είτε το χρέος έχει να κάνει με πολύ διαφορετικά και βαθύτερα χαρακτηριστικά της Ελληνικής οικονομίας, από αυτά που μας παρουσιάζουν. Χαρακτηριστικά που έχουν να κάνουν με την διεθνή θέση, τον τρόπο ανάπτυξης και φυσικά τις πολιτικές επιλογές που έγιναν από αυτούς που καθοδήγησαν μια τέτοιου τύπου ανάπτυξη.

Όπως κι αν το δει όμως κανείς, είναι φανερό ότι βρισκόμαστε μπροστά σε μια συνολική διαδικασία "εσωτερικής υποτίμησης"  (κάποιοι –περισσότερο γνωρίζοντες- την ονομάζουν "ελεγχόμενη χρεοκοπία"), που ως αιχμή της έχει την ελαχιστοποίηση του κόστους εργασίας με την παράλληλη μετατροπή της  Ελλάδας σ' ένα τριτοκοσμικού χαρακτήρα παράδεισο για τους δανειστές της.
Στα παραπάνω πλαίσια, οι μόνοι που πλέον μπορούν να νοιώθουν σίγουροι για ένα έστω και μίνιμουμ επίπεδο ζωής είναι αυτοί που εκμεταλλεύτηκαν την τεραστίων διαστάσεων ληστεία του Ελληνικού και άλλων λαών τα τελευταία 20 χρόνια και οι συνεργάτες τους, όσοι φυσικά από αυτούς μπορούν ακόμη να συνδυάσουν την γνωστή έλλειψη ηθικών φραγμών με τις ανάγκες του νέου, στενού πλέον, συστήματος εξουσίας.